“ကိုယ့်အဆင့်အတန်းကို ဘယ်လောက်အနိမ့်ထိ ဆွဲချမှာလဲ”

🔳 ဟီရိသြတပ္ပတရား ဆိုတာ လောကကို စောင့်ရှောက်တဲ့ လောကပါလတရားတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ မမြင်နိုင်တဲ့ နတ်တွေ၊ သိကြားတွေက စောင့်ရှောက်ပေးနေတယ် ဆိုတာလိုမျိုး ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ယောက်က လုပ်ပေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ လောကအတွင်း ရှင်သန်နေထိုင်ကြတဲ့ လူတွေကြားထဲမှာ ဒီတရား ၂ ပါး ထွန်းကားနေမှသာ အဲဒီလောကဟာ သာယာလှပတယ်လို့ ဆိုလိုချင်တာ ဖြစ်တယ်။

🔳 ဟီရိဆိုတာ "မဟုတ်တာ လုပ်ရမှာ ရှက်ခြင်း" နဲ့ သြတပ္ပကတော့ "မဟုတ်တာလုပ်ရမှာ ကြောက်ခြင်း" လို့ နားလည်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ပါချုပ်ဆရာတော်ကြီး ဥပမာပေးတာကတော့ ပိုရှင်းတယ်။

မစင်ပေနေတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုကို ကိုင်မလားဆို မကိုင်ဘူး။ ဘာလို့ မကိုင်တာလဲဆိုတော့ ရွံလို့ မကိုင်တာ။ ကိုယ့်စိတ်ကိုက မကိုင်ချင်လို့ မကိုင်တာ။

မီးအပူပေးထားတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုကိုရော ကိုင်မလားမေးရင် မကိုင်ဘူး။ ဒါကျတော့ ရွံလို့ မဟုတ်ဘူး။ ကိုင်လိုက်ရင် ကိုယ့်ကို ပူမှာကြောက်လို့ မကိုင်တာ။

ပြောမယ်ဆို ဟီရိသည် အတွင်းထဲက ဖြစ်တည်လာတဲ့ အရှက်တရား။ သြတပ္ပက အပြင်ပတ်ဝန်းကျင်ကို စိုးထိတ်တဲ့ အကြောက်တရား။

🔳 ဒီနှစ်ခုလုံးဟာ သိပ်အရေးကြီးတယ်။ ကိုရီးယားကားတွေထဲ မြင်ဖူးကြမှာပေါ့။ တစ်ခုခု အမှားလုပ်မိတယ်ဆို အလုပ်ကနေ နှုတ်ထွက်တာမျိုး၊ မိဘနဲ့သိလို့၊ အကပ်ကောင်းလို့ ဒီအလုပ်ရတာဆို ကာယကံရှင်ကလည်း ရှက်သလို၊ တခြားလူတွေကလည်း ကဲ့ရဲ့ကြတာမျိုး။ အဲဒီအခါ လူမှုအဖွဲ့အစည်းကလည်း နေပျော်တာပေါ့။ သာယာတာပေါ့။

ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံကို ကြည့်ကြည့်ရအောင်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ စနစ်ဆိုးအောက်မှာ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့အတွက် ဗုဒ္ဓဘာသာနိုင်ငံ ဆိုပြီး အမည်ခံထားတာသာ ရှိတယ်။ ဟီရိသြတပ္ပတရားကတော့ ထင်ဟပ်မနေဘူး။ လူ့အဖွဲ့အစည်းက ဖြစ်ချင်တိုင်းကို ဖြစ်နေတော့တယ်။

🔳 အဘသားသမီး၊ ခရိုနီသားသမီးဆို အားတွေကျလို့။ တကယ်ဆို သူခိုးအကြီးစားတွေပဲ။ ခိုးရာပါပစ္စည်းတွေနဲ့ ချမ်းသာနေကြတာ။ ဘာများ အားကျစရာ ရှိလဲ။ ဒါပေမဲ့ ပိုက်ဆံမရှိတဲ့ ကလေးကသာ မျက်နှာမွဲ။ ဆရာ၊ ဆရာမတွေကအစ ခုနကလို အကောင်သားသမီးတွေဆို သည်းသည်းလှုပ် ဂရုစိုက်။ အစစအရာရာ ဦးစားပေး။ ပြောင်းပြန်တွေ ဖြစ်နေတာ။

ခရိုနီတွေက စင်ပေါ်ရောက်လိုရောက်။ ဘယ်လိုအောင်မြင်ခဲ့ပါတယ် ဆိုတာကို တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာတွေ ခိုးခဲ့တဲ့ အပိုင်းလေး ချန်ပြီး ပြောပြ။ လူငယ်တွေရဲ့ Idol ဖြစ်လာ။

ဆိုတော့ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲ ကြိုးစားကြိုးစား ပိုက်ဆံချမ်းသာဖို့က အဓိက။ နာမည်ကြီးဖို့က အဓိက။ အာဏာရှိဖို့ကသာ အဓိက။ ဒီလိုဖြစ်လာတယ်။ သြတပ္ပတရားတွေ ဆိတ်သုဉ်းလာတဲ့သဘောပဲ။

🔳 တရားဥပဒေ စိုးမိုးမှုလည်း မရှိတော့ ဥပဒေအရ အပြစ်ပေးခံရဖို့ဆိုတာ ဝေလာဝေး။ ငွေရှိရင် ဘာမဆို ဖြစ်တယ်။ ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့အမှုပဲဖြစ်ဖြစ် ပပျောက်အောင် လုပ်လိုက်လို့ရတယ်။

Social Punishment ရော၊ Legal Punishment ပါ မရှိမှတော့ ဒီလူ့အဖွဲ့အစည်း ပျက်စီးသွားတာ ဘာဆန်းသေးလဲ။

🔳 ကြာလာတော့ ဟီရိပါ ပျောက်ဆုံးလာတယ်။ မဟုတ်တာ လုပ်ရမှာ မရှက်တော့ဘူး။ အပြစ်​ပြောရကောင်းမှန်း သိသေးတဲ့ လူအရေအတွက်က လက်တစ်ဆုပ်စာပဲ ကျန်တော့တာလည်း ပါသလို ကာယကံရှင်တွေက ရှက်ရကောင်းမှန်းကို မသိတော့တာလည်း ပါတယ်။

အခု EDM ပွဲတွေမှာ မြန်မာဘီယာသောက်ရင်း ကဲနေတဲ့ လူငယ်တွေကို သွားမေးကြည့်ပါလား။ ရှက်သလားလို့။ သူတို့သောက်လိုက်သမျှ အရက်ဘီယာတွေက သူတို့နဲ့ သက်တူရွယ်တူ လူငယ်တွေရဲ့ အသက်ကို ခြွေယူမဲ့ ကျည်ဆန်တွေ ဖြစ်လာမှာ။ စိတ်ထွက်ပေါက်ရဖို့၊ ပျော်ချင်လို့ ပွဲလမ်းသဘင်တွေ သွားတာ ထားလိုက်ဦးနော်။ မြန်မာဘီယာနဲ့ ပတ်သက်နေတဲ့ ပွဲကို သွားရလောက်တဲ့အထိကို အရှက်မဲ့ကုန်ကြတာ။

ဒါကလည်း အဆန်းမဟုတ်ဘူး။ ရိုးရိုးသားသားနဲ့ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဝန်ထမ်းမိသားစုက ဒုက္ခရောက်ပြီး ပေါင်းတတ်သင်းတတ် ခိုးတတ်လိမ်တတ်တဲ့ ဝန်ထမ်းက ရာထူးတိုးတဲ့ခေတ်မှာ ရှင်သန်ခဲ့ကြရတာကိုး။ အတုမြင် အတတ်သင် ဆိုသလို ကိုယ့်တစ်ကိုယ်စာ အဆင်ပြေဖို့သာ အဓိက၊ ပိုက်ဆံချမ်းသာဖို့သာ အဓိက ဆိုတဲ့ Mindset တွေ ဝင်လာကြတော့တာပေါ့။

🔳 ဒါကြောင့်မို့ လောကကို စောင့်ရှောက်တဲ့ တရားတွေကို လောကကလည်း ပြန်စောင့်ရှောက်ဖို့ လိုတယ်၊ ပျောက်ပျက်မသွားအောင် ထိန်းသိမ်းဖို့ လိုတယ်လို့ ပြောရတာပါ။

- မရိုးသားတဲ့နည်းနဲ့ ချမ်းသာလာတာထက် ရိုးဂုဏ်ကို ပိုမြတ်နိုးတဲ့၊

- မတရားတာ မြင်လျက်နဲ့ လက်ပိုက်ကြည့်နေသူထက် တတ်နိုင်တဲ့ဘက်က ဝင်ကူညီသူကို ပိုဂုဏ်ပြုတဲ့၊

- စည်းစိမ်ဥစ္စာထက် ကိုယ်ကျင့်တရားကို တန်ဖိုးပိုထားတဲ့

လူ့အဖွဲ့အစည်းမျိုး ဖြစ်နေဖို့ဟာ သိပ်အရေးကြီးတယ်။

မဟုတ်တာလုပ်တဲ့သူတွေပဲ နေရာရနေသရွေ့တော့ နောက်ထပ် နောက်ထပ် မဟုတ်တာ လုပ်မဲ့သူတွေ အများကြီး ပေါ်လာဦးမှာပါပဲ။ ဒါက သြတပ္ပကို တည်ဆောက်တာပေါ့။

🔳 ဟီရိကတော့ ပိုလိုအပ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပိုလည်း ရှုပ်ထွေးတယ်။ ခက်ခဲတယ်။ ဘာလို့ဆိုတော့ လူ့သဘာဝအရ မဟုတ်တာတော့ လုပ်ချင်ကြတာချည်းပဲကိုး။

ကိုယ် အရမ်းမုန်းတီးတဲ့လူကို လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်၊ လိင်မှုကိစ္စတွေကို ကြိုက်တဲ့လူနဲ့ ကြိုက်တဲ့နေရာမှာ စိတ်တိုင်းကျ ပြုလုပ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်၊ ဒါမှမဟုတ် ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို Superpower တစ်ခုခုများ ကိုယ့်မှာ ရှိလာမယ်ဆိုရင် ဘာလုပ်မလဲ၊ ဘယ်လိုအသုံးချမလဲ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့။